Mæltu heilastur

Stundum er talað um að við íslendingar höfum einstakt lag á að eyðileggja okkar náttúruauðlindir og nú síðast heyrði ég eitthvað á þeim nótum frá umhverfisráðherra Íslands.  Eitthvað kann að vera satt í þessu, en við eigum þó enn fiskimiðin okkar, okkar dýrustu eign.  Sumar aðrar þjóðir eru búnar að eyðileggja sín fiskimið fyrir löngu.  Í Kanada og Bandaríkjunum eru sumir fiskistofnar alveg búnir að vera og þó ættu þær þjóðir að vera betur í stakk búnar til þess að passa upp á sitt, enda mun meiri breidd í auðlindum þessara þjóða.  Fiskimiðin eru ómetanleg lífæð okkar og yfirráðin verða að vera í okkar höndum.  Aðild að Evrópusambandinu verður upphaf að endalokum þessarar auðlindar.  Ef Samfylkingin fær sínu framgengt mun þeim takast að eyðileggja bæði sjávarauðlindir og íslenskan landbúnað. 

Nei takk! 

Lykilorusta um ESB-aðild háð á landsfundi Sjálfstæðisflokksins

Konan sem mun leiða þjóðina á rétta braut.

Það er gott að geta notið krafta hennar til þess að leiða þjóðina inn á rétta braut.  Spurning hvort það þarf ekki bara að ala þjóðina upp að nýju!  Ég sé fyrir mér að Eva geti verið rétta manneskjan í starfið.

Vargastefna við Stjórnarráð

Lýðurinn bullar

Ég hefði haldið að forsætisráðherra væri bær um að velja sína aðstoðarmenn.  Ég held að lýðurinn ætti að finna sér eitthvað annað en þjóðerni þessa manns til að velta sér upp úr.  Þetta er svo aumingjalegt. 

Íslendingar vilja Norðmanninn burt

Þjóð í herkví

Ég velti því fyrir mér hvort Jón Daníelsson liti málið sömu augum ef hann væri staddur hér á landi.  Umfjöllun um vandamál þjóðarinnar á vegum fjölmiðla er ótrúlega léleg og lituð af því hverjir ráða hér mestu í fjölmiðlaheiminum.  Sömu menn bera mikla ábyrgð á hruni Íslands.  Ástandið er í raun ekkert betra en í Rússlandi, þar sem Pútín ræður umræðunni einn.  Í rauninni endurspeglar umræðan í þjóðfélaginu þá staðreynd fjölmiðlar eru í eigu fólks sem ekki er sérlega vel menntað eða mikið í mun að halda umræðunni á einhverju uppbyggilegu plani.  Auðvitað er Davíð ekki hafinn yfir gagnrýni, en meðan fjölmiðlar eru eins og þeir eru og lítið kemur frá ríkisstjórninni er af hinu góða að fá innlegg frá Davíð.  

Á þingi tala menn eins og Helgi Hjörvar um að fá vel menntaða Seðlabankastjóra.  Það er í sjálfu sér gott og gilt.  Þó er vert að hafa í huga að menntun manna sem eru búnir að vera lengi úti í atvinnulífinu er aðeins brot af því sem þeir hafa að bjóða.  Við eigum reyndar framúrskarandi hagfræðinga eins og Jón Dan og Gylfa Zoega og fleiri, en þeir hafa hins vegar ekki þá praktísku reynslu sem Davíð hefur af efnahagsmálum.  Ég reikna með því að frambærilegir hagfræðingar séu Davíð Oddssyni til ráðgjafar í Seðlabankanum. 

Á Íslandi hefur löngum verið talað um hvernig gyðingar ráði allri fjölmiðlaumræðu í Bandaríkjunum.  Í skjóli þess hefur tekist að draga upp mynd af deilum fyrir botni Miðjarðarhafsins sem er mjög frábrugðin því sem hér gerist og örugglega mjög lituð af annarri hlið mála.  Því miður er ástandið á hérlendum fjölmiðlum orðið skelfilegt, jafnvel verra en í Bandaríkjunum.  Vitræn fjölmiðlaumræða er nauðsynleg núna, en núverandi eignahald kemur í veg fyrir að fjölmiðlar geti þjónað sínu hlutverki. 

 

 

Varnarræður fyrir neðan virðingu Seðlabankans

Aulalegir fjölmiðlar

Þessi umræða fjölmiðlanna um Davíð Oddsson er svo aulaleg að maður hefur ekki við að trúa.  Ekki nóg með að engar upplýsingar fáist frá stjórnvöldum, heldur er fjölmiðlunum algerlega fyrirmunað að halda uppi umræðu um hluti sem raunverulega skipta máli.  Ég nenni ekki að lesa þetta kjaftæði.  Er mogginn e.t.v. orðinn Baugsmiðill líka?

Davíð sagður hafa gert aðför að forsetahjónunum

Þetta er fólkið sem við viljum ofurselja okkur!

Bretar valta yfir alla.  Frakkar og Þjóðverjar eru að verða brjálaðir á því hvernig þeir valta yfir allt í Brussel þar sem þeir eru núna "running the show".  Samfylkingin þráir það heitast að setja sig undir vald þessa fólks.  Nei takk segi ég.  Reynum að ríghalda í sjálfstæði þjóðarinnar.  Þetta fólk vill komast í auðlindir íslendinga. 

Enginn góður kostur í stöðunni

Hörð baráttan um þingsætin

Já þeir eru ekki alltof vissir um endurkjör sumir þingmenn Sjálfstæðisflokksins.  Það er greinilegt að ýmsir eru tilbúnir til þess að skruma til þess að koma ár sinni fyrir borð.  Jarmur er óhress með sumar kvensniftirnar í flokknum og þær aðferðir sem er beitt til þess að "bæta" stöðu sína.  Mér leiðast stjórnmálamenn sem detta í einhvern popularisma og halda að kjósendur séu asnar. 

 

 

Bankastjórar og bankaráð víki

Þjóffélagsjarmur

Það gengur mikið á í þjóffélaginu þessa dagana.  Meðan allt lék í lyndi voru þeir sem gagnrýndu úrskurðaðir neikvæðir og leiðinlegir.  Nú er hins vegar keppst við að benda á sökudólga og margir benda á Davíð Oddsson.  Ég ætla svo sem ekki að halda því fram að hann sé hafinn yfir gagnrýni og það að gera mistök, en það þarf sterkan vilja til þess að eigna honum allt það brjálæði sem gengið hefur yfir þjóðfélagið á undanförnum árum.  Nú skeiða kommarnir fram á völllinn og tala um græðgivæðingu og fall kapítalismans og fleira í þeim dúr.  Óli "kommi" sá annars ágæti maður var í útvarpsviðtali í dag og talaði um að vinir sínir Lenín og Stalín myndu nú segja við markaðshyggjumennina: "I told you so".  Það er einkennilegt að vilja telja þessa fjöldamorðingja til vina sinna.  Annars kom margt ágætt í málflutningi Óla, m.a. benti hann á að Bretar væru ekki miklir vinur okkar nema þegar þeim hentaði.  Ég veit ekki hvaða vini þeir eiga í reynd, þessi sérgóða þjóð hefur alla tíð valtað yfir allt og alla með merkilegheitasvip og verið allra þjóða harðdrægust í viðskiptum.  Varðandi Davíð þá hefur ýmislegt rifjast upp fyrir mér síðustu dagana.  Davíð var t.d. fyrstur manna til þess að mótmæla ofurlaununum hjá bönkunum.  Ég man eftir því þegar hann tók 300 þúsund krónurnar sínar út af reikningi hjá Kaupþingi útaf ofurgræðgi stjórnendanna.  Á þeim tíma var Davíð gagnrýndur harðlega, þótti neikvæður og leiðinlegur.  Þjóðin hélt svo áfram að kaupa hlutabréf í bönkum sem var stjórnað af mönnum sem áttu einkaþotur, leigðu dýra skemmtikrafta frá útlöndum og fóru almennt glannalega með fé.  Hvað var fólk að hugsa?  Reyndar er það nú svo að mikið af þessu "tapaða" hlutafé manna er alls ekki fé sem menn hafa lagt fram af kaupinu sínu.  Reyndin er sú að hlutafé hefur vaxið eins og verið sé að blása út blöðru og margir þeirra sem hafa tapað eru búnir að hafa upp úr þessu mun meira fé en þeir hafa lagt fram, þ.e.a.s. þeir sem tóku út fé áður en blaðran sprakk.  Vogun vinnur, vogun tapar!  Margir af gömlu kommunum tala mikið um græðgivæðingu.  Mér finnst þetta vera eins og hvert annað orðskrípi.  Sannleikurinn er sá að græðgi er nátengd sjálfsbjargarviðleitni fólks og er óhætt að segja að græðgin hafi verið landlægt hér á landi alla tíð. 

Íslendingar eru búnir að syngja lof útrásarinnar árum saman.  Hjákátlegustu lofræðurnar hafa verið fluttar af Ólafi Ragnari Grímssyni, þessum skarpgreinda manni.  Spurningin sem við verðum að spyrja er þessi: hvaða lærdóm er hægt að draga af mistökunum?  Ísland er ríkt land.  Við eigum fiskimið, orkulindir og mannauð sem við hljótum að vera öfundsverð af.  Hvernig komum við í veg fyrir það að gráðugar frekjur á borð við helstu iðnríki heims nái tangarhaldi á okkar auðlindum?  Mér hrýs hugur við því að við framseljum sjálfstæði okkar til þessara hrægamma og vona að við komumst hjá því að tapa sjálfstæði okkar út af mikilmennskubrjálæði útrásargosanna.  Það er miklu til kostandi að losna við aðstoð alþjóða gjaldeyrissjóðsins.  ÞJóðverjum, Bretum og Frökkum er ekki treystandi fyrir okkar hagsmunum.  'Islenskar auðlindir í þjóðareign, það verður að vera okkar skýlausa krafa. 

 

 

 

Um ábyrgð almúgans og framsóknar

Smjerjarmur er óttalegur "name-dropper" og snobbari inn við beinið.  Þegar vinsælir tónlistarmenn eru annars vegar þá lætur hann jafnan smeðjulega, hrósar þeim í hástert og lætur eins og þeir séu hans bestu vinir.  Í dag er þessu ekki þannig farið, því jammi gamli er mjög hissa á einum af sínum uppáhalds tónlistarmönnum.  Á miðvikudag á að halda mótmæli í miðbæ Reykjavíkur.  Smjöddi er ekki fullur samúðar.  Því miður er það svo með málsvara öreiganna að þeir eiga það til að tapa sér í græðginni.  Menn sem hafa haft tækifæri til þess að búa í haginn fyrir ellina, tapa sér svo í neyslu (jeppakaupum, laxveiði og annarri sýndarmennsku) og leggja svo allt sitt undir í blygðunarlausri græðgi og kaupa hlutabréf fyrir meira en aleiguna.  Ekki verður feigum forðað!  Það fer ekki hjá því að menn borgi fyrir dómgreindarleysið.  Allir sem hafa heila vita að krónan var mjög lengi alltof hátt skráð.  Fólk tekur erlend lán og ef það hugsar hálfa hugsun veit að það einhvern tíma getur komið að því að gengi krónu lækkar.  Sjálfsagt hafa fáir vitað að krónan færi jafn langt niður og raun ber vitni, en hún hlaut að falla.  Þess að auki hefur verðþróun á hlutabréfum verðið ólíkindaleg á Íslandi.  Héldu menn að raunveruleg verðmætasköpun byggi að baki?  Smjerjarmur er búinn að vera að safna evrum í mörg ár.  Reyndar er evran alltof há og því var ákveðið að skipta peningunum og borga upp skuldir á Íslandi.  Samfylkingarmenn á Íslandi tala margir eins og það sé náttúrulögmál að Evran verði alltaf há, en Jarmur segir að hún muni falla þegar fram líða stundir.  Sumir eru svo vitlausir að trúa því að við eigum að kaupa okkur inn í evruna núna þegar krónan er enskis virði.  Þegar Evran svo fer að lækka myndum við taka á okkur enn meiri afföll og standa upp með ekki neitt.   Sannleikurinn er sá að stjórnvöld eiga bara hluta af sökinni hér, síðasta ríkisstjórn (sér í lagi framsókn) er miklu sekari og landlæg græði og áhættusækni spilar hér stóra rullu.  Nú er kominn tími til að kaupa íslenskt, spara gjaldeyri og horfast í augu við eftirfarandi staðreynd:  "if it sounds too good to be true, it probably aint". 

  Bergsteinn Sigurðsson skrifar um matseðil íslenskra stjórnmála á baksíðu Fréttablaðsins í gær (föstudag).  Myndmálið er mjög magnað og hefur Smjerjarmur útnefnt hann mann vikunnar. 

 

Kerlingin Karl

Það er hálf nöturlegt að horfa fram á veturinn án þess að njóta hinnar fræðilegu og innblásnu umræðu hefur átt hefur sér stað á Vísisblogginu undanfarin tvö ár.  Það hefur heyrst að hörundssárir geti nú hringt í Vísi og þaggað niður í bloggurum sem segja sannleikann undir nafnleynd.  Ef lítið er um viðbrögð er hægt að væla þangað til ritstjórnin verður þreytt og gefst upp, einfaldlega af því að hún hefur annað að gera en að hlusta á jarm.  Svona geta þeir einir látið sem ekki hafa raunveruleg verkefni.  Smjerjarmur heldur úti sanngjarnri umræðu um alla þá sem hrósa honum og eru honum sammála.  Þeir sem veitast að Smjerjarmi eða eru ósammála hans málflutningi eiga það á hættu að verða fyrir smjerklípum hér á síðunni.  Viturlegt innlegg er hins vegar vel þegið og ekki síst ummæli frá þeim sem vilja klappa Smjerjarmi lof í lófa fyrir það hvað hann er málefnalegur og yndislegur og vinnur samfélaginu mikið gagn.  Smjerjarmur krefst þess að allir sem hann gagnrýna geri það undir skírnarnafni. 

Hvað á þessi fyrirsögn eiginlega að þýða?  Mér finnst hún svolítið mótsagnarkennd.  Það má segja að hún hæfi tíðarandanum.