Í flokki Vinstri Grænna er kosningaundirbúningur kominn á fulla ferð.  Ég rakst á áhugaverðar athugasemdir Guðjóns Jenssonar á bloggi sveitarstjórnarmanns VG.  Þar segir Guðjón m.a.:

"Mjög margir eru efins um að þetta sé unnt nema að einhverjir valdamiklir gróðapungar standi að baki þessum nýja formanni. Framsóknarflokkurinn hefur beðið gríðarlega hnekki á undanförnum árum og hefur fjarlægst mjög hinum upphaflegu markmiðum sínum. Flokkurinn hefur ásamt Sjálfstæðisflokknum verið gróðrastía spillingar og það er nánast óhugsandi að fram geti farið „sótthreinsun" á flokknum með vali eins manns í forystu. Það eru baktjaldamennirnir sem ráða með því að toga í spotta og veita gjafir á rétta augnablikinu, allt til að véla kjósendur rétt fyrir kjördag. Var þetta ekki stundað grimmt í Róm til forna? Voru það ekki auðmennirnir sem jusu fé í sveltandi lýðinn, otaði að honum brauðhleif og gáfu þeim aðgang að ókeypis leikum í Colosseum?

Sagan endurtekur sig, því miður oft skuggahliðar hennar."

Guðjón kann að hafa sínar ástæður til að efast um heilindi nýs formanns Framsóknar, en ég er þeirrar skoðunar að ekki sé rétt að grafa undan trausti mannsins fyrr en hann hefur fengið tækifæri til þess að sanna sig.  Maðurinn býður af sér góðan þokka að mínu viti og ég hef orðið þess var að menn eru að nota ættartensl hans til þess að gera hann tortryggilegan.  Í þá gryfju fellur Guðjón ekki, en hér gætir nokkurrar dómhörku frá mínum bæjardyrum séð.  Kannski eru það fleiri en einhverjir Samfylkingarmenn sem eru að troða skóinn niður af þessum unga stjórnmálamanni. 

Ennþá athyglisverðara þótti mér þó niðurlag athugasemdarinnar:

"Meginmarkmið okkar VG fólks er að bjóða að vori fólk í framboð sem sýnt hefur ákveðni, skynsemi, heiðarleika og umfram allt víðsýni og auk þess hefur á yfirgripsmikilli reynslu og góðri menntun að byggja."

Ég vona að Guðjóni verði að þessari ósk sinni og að þeir sem telft verður fram til alþingiskosninga verði trúir þeirri stefnu sem flokkurinn hefur markað.  Þegar ég les þetta kemur í hug mér fólk eins og Svandís Svavarsdóttir, Guðfríður Lilja og Steingrímur J. Sigfússon.  Þeir sem eru óskynsamir, óheiðarlegir, sjálfhverfir og illa menntaðir verða þá ekki í framvarðarsveitinni í alþingiskosningum. 

Velkomið vertu nýja Ísland. 

Ég er löngu hættur að nenna að blogga.  Einstöku sinnum dettur mér eitthvað í hug til þess að fjalla um, en það er sjaldan.  Stundum dettur það í mig að vega að fólki sem lætur illa, en sjaldan nenni ég því.  Mig langar ekki að vera barnapía, finnst nóg að hugsa um mín börn og nýja barnabarnið, hana Lilju sem er sögð öll í mína ætt. 

Þó ég nennti að blogga les þetta enginn.  Ég skrifa undir dulnefni (já, Smjerjarmur er ekki mitt raunverulega nafn), er aldrei birtur á forsíðu og meira að segja konan og aðrir nákomnir eru hættir að líta á bloggið hjá mér.  Ég reikna með því að það þyki fremur leiðinlegt og ég get ekki verið ósammála því.  Það er enginn innblástur.  Þó er lítill hópur fólks að sýna þessu áhuga og er að reyna að eggja mig til þess að svara bulli.  Svo bregður við að flettingum fjölgar (vegna þess að aðrir auglýsa mig) og ég fer að skammast mín fyrir að leggja ekki vinnu í bloggið.  Ég er allt í einu undir pressu. 

Sagt er að ég hafi verið með annað blogg sem var lokað vegna meiðyrða.  Þetta sé blogg "Valda Sturlaugs", eða "Varmársamtaka-Valda" eins og maður í Mosó kaus að nefna hann.  Af mér er það að segja að ég hef aldrei gerst sekur um meiðyrði.  Reyndar frétti ég að umræddri síðu hafi verið lokað útaf "jarminu í manni sem ekki virðist hafa neitt annað að gera en að væla í okkur" eins og heimildamaðurinn hjá Vísi orðaði það.   Þetta er nú fremur svona sorry!

Eitt af því sem borðið hefur verið upp á "Valda" er að hann sé að gera grín að banvænum sjúkdómum fólks.  Þetta eru ótrúlega þungar ásakanir og geta ekki talist mjög trúverðugar.  Á einum stað á blogginu hef ég séð gert grín að banvænum sjúkdómi fólks (alkohólisma) og var það síða geðveikrar konu sem kann ekki fótum sínum forráð í lífinu.  Ég vona að dæmin um svona framkomu séu fá og finnast örugglega ekki meðal þeirra sem eru að nota frítímann sinn til að þjóna hagsmunum samfélagsins.  Ég hef reyndar alltaf litið upp til fólks sem hefur ríka félagslega vitund og hef oft hugleitt að taka mig á að þessu leytinu til.  Því miður er Smjerjarmur mest að eltast við það sem hann fær borgað fyrir. 

Stjórnmál snúast um traust.  Sumir stjórnmálamenn lenda í harðri og stundum of óvæginni gagnrýni.  Ég er ekki nógu kunnugur aðdraganda þeirrar deilu sem ég blandaðist inn í til þess að meta hvort of geist var farið í gagnrýninni í upphafi.  Það má velta því fyrir sér hvort eitthvað af þeirri hörðu gagnrýni sem umræddur stjórnmálamaður fékk hafi réttlætt heift hans og stóru orðin sem féllu í garð umbjóðenda hans.  Eftir standa öll ósannindin, sjálfsvorkunin og blekkingarnar sem hafa misboðið minni réttlætiskennd.  Ég segi eins og Valdi Sturlaugz: "Love the sinner, hate the sin." 

Með bestu óskum um að farsælli stígur verði fetaður í framtíðinni. 

Smjerjarmur í Hallelújalandi!